Osiedle Portowa

co się stało, że od tygodnia pod 42A (9) pusto - nikt nie parkuje. czyżby straż miejska interweniowała??

hehhe tez zauwazylam :))

Właściciel marki renault odnalazł wkońcu swóje miejsce postojowe w garażu podziemnym...:) nr 69

dokładnie :) może w końcu przeczytali forum i inne kartki z informacja gdzie się parkuje :)

w bloku nr 3 drzwi są cały czas otwarte, czy jeszcze w którymś bloku tak jest czy już wszędzie otwiera się już z domofonu?

a ja mam wrażenie,ze ci właściciele po prostu gdzieś wyjechali ;))) obym sie mylila...

święta się zbliżają w sumie więc może już wyjechali :)

informacje, jak ktoś byłby zainteresowany to po świętach mają być dostępne plany mieszkań na osiedlu kasztanowa..

osiedle ORMO.

no właśnie co jest z tymi drzwiami w trójce?kurcze po co w takim razie ten domofon?

Komuna czy kołchoz??

W słusznie minionych czasach wszyscy mieli mieć po równo i tak samo. Tu widzę podobne durne zapędy niektórych takich co chcą decydować wszystkim o wszystkim. Był nawet taki jeden Anioł co to wymagał aby wszyscy lokatorzy mieli takie zasłony jak ON. Gdy pani Ewa się wyłamało to jak to wyglądało ?? Jak gówno w lesie-Alternatywy 4.

No to bracia w takim razie razem, kolektywnie - płotek musi mieć 1656 mm wysokości. Przęsło od 1879mm do 1912 mm. Faktura jednolita, skromna. Malowanie : miło widziane hasła namawiające do kolektywnego wysiłku i sławiące przewodnią rolę naszej wspólnoty itd. itp.

Debilem, durniem, pajacem, kretynem czy innym idiotą nie jestem i nie mam zamiaru komukolwiek czegokolwiek mówić na temat jego ogródka. U siebie są i na swoim - to niech robią co chcą - mnie nic do tego.
Jedna tylko proźba do ogródkowiczów - zróbcie jakoś tak schludnie i z głową - to wystarczy.

A czy w sobotnie popołudnia będziemy się spotykać na Czynach Osiedlowych i jakieś wspólne grabienie liści organizować albo zamiatanie płyty parkingowej......a potem wspólne śpiewanie pieśni ku chwale osiedla i ogniska z kiełbaskami ??

Bo ja bym chciał...skoro pakujemy nosy tak gdzie nie trzeba obcym ludziom to i taki kolektywny sposób spędzania czasu róbmy.

Pozdrawiam społeczników, osiedlowy kolektyw i mojego psa - Atosa.

Renaul dalej na powietrzu - teraz się parkuje przed biurowcem.

Drodzy Czekiści, dziękuję za kontynuowanie komunistycznych tradycji prześladowania i tworzenia wzajemnego kolektywu donoszącego na siebie.
Jak sądzę wszyscy stąd są z dziada pradziada warszawiakami, krew waszych ojców przelewała się na Śródmieściu. Dlatego mieszkacie na dalekiej Białołęce, pozaciągaliście kredyty na mieszkania by z tego Centrum się wynieść. Jak widać sielankę życia białołęckiego przerywa niektórym "Niebieska strzała", która z piskiem opon i rozkręconym basem przeszkadza w spokojnym żywocie słoika. Bo jak widać cała "Warszawa" gdzieś w weekendy ginie. Życzę smacznego przy maminych klopsikach.
Następnym razem mogę podać lokalizację tej straszliwej maszyny, abyście Państwo nie musieli z okien upewniać się, że znów Wam przeszkadza.
Feliks :)

No hej, przepraszam że piszę w Waszym języku (z wielkiej, więc niby z szacunkiem, choć tak naprawdę to niewiele). Zastanawiam się, co motywuje kolektyw osiedla do nagonki na temat parkowania w danej alejce. Być może zakłóci to rozwój Waszych dzieci przejeżdżających tę (nie "tą", sorry, ale tak się mówi i pisze w cywilizowanym świecie - tak jak np. w WSK) trasę na wstecznym. wiem, że zazdrościcie, że ktoś ma te 300 m2 nawet w takim Sokołówku ale nie wjesteście tyle ogarnięci, żeby zdobyć w tej niszy roboty na miarę wyobrażeń.
Także pozdrawiam, życzę szczęścia i wielu uniesień związanych z krytykowaniem renault i podobnych. Nie macie życia? Ok. Jest tyle fajnych seriali, ten osiedlowy widać jest zajebisty. Całe szczęście francuskie Renault cieszy się zainteresowaniem podobnym do Gerarda Depardieu. Nie cieszy zaś anonimowość relacji, świat Orwella do mnie nie przemawia więc zdecydowanie wolę demokratyczne, nawet bezpośrednie relacje, pozbawionej PARTYJNOŚCI

a nie sąsiedzkich kontaktów, problem-dialog (trudne słowo) i wtedy obyłoby się bez przebijania opon i zbędnych negatywnych aluzji do mojej osoby, serdecznie pozdrawiam sąsiadów środkowym palcem, bądź chętnie zaparkuję w Waszych córkach.

PS. Planuję kupić autobus :> (WSK69)

Nie spociles sie ?

tak jak Twoja żona, renault nie bez powodu jest francuskie :>

@Haszim: Twój wpis o śpiewaniu pieśni ku chwale osiedla - genialne :D

także prosiłbym o nie mówienie na mój temat więcej na tym forum. Wszyscy państwo doskonale wiecie gdzie mieszkam, zapraszam na rozmowę w 4 oczy (mój adres już kilka razy był tu podany, co osobiście uważam za lekką przesadę). Pies was wszystkich jebał pieprzeni ormowcy. :) dziekuję dobranoc.
aa i propozycja parkowania w waszych żonach/córkach nadal aktualna :) pozdrawiam sąsiedzwto :*
dobrzy z was ludzie! hahahahhahaha

zapomniałem pozdrowić kretyna który przebił mi oponę. Jesteś mym mistrzem! propsy na ośce gościu!

Prostaku parkujesz na chodniku i jeszcze cos podskakujesz? Ogarnij sie i pomyśl nad swoim zachowaniem bo na takich cwaniaczkow sa sposoby !

w końcu "oderwano mnie od pługa"

Aż strach pomyśleć co będzie się działo gdy zaczną odbywać się spotkania wspólnoty. No chyba, że w realu ludzie inaczej się zachowują niż na forum :)

Chemia (grec. ?????? ? chemeia) ? nauka badająca naturę i właściwości substancji, a zwłaszcza przemiany zachodzące pomiędzy nimi[1]. Współcześnie wiadomo, że przemiany substancji wynikają z praw, według których atomy łączą się poprzez wiązania chemiczne w mniej lub bardziej trwałe związki chemiczne, a także praw według których wiązania pękają i tworzą się ponownie prowadząc do przemian jednych związków w drugie co jest nazywane reakcjami chemicznymi. Chemia zajmuje się także rozmaitymi właściwościami substancji wynikającymi bezpośrednio z ich budowy atomowej.

Naturę i właściwości substancji bada również fizyka. Chemia i fizyka nawzajem się przenikają i często trudno jest precyzyjnie ustalić, gdzie kończy się jedna dziedzina, a zaczyna druga. Chemia, podobnie jak fizyka jest centralną nauką przyrodniczą. Obie te nauki stanowią podstawę wszystkich pozostałych nauk przyrodniczych ? biologii, geografii, metalurgii i wielu innych.

Podstawowym zagadnieniem chemii jest badanie substancji i ich przemian jakościowych, powodujących, że np. z jednej substancji powstają dwie, albo z dwóch jedna. Współczesna chemia stara się wyjaśniać mechanizm tych przemian na poziomie cząsteczkowym. Szuka też zależności między właściwościami substancji a ich składem i strukturą atomową[2].





Typowe stanowisko pracy chemika-syntetyka
Struktura świata, której się na co dzień doświadcza jest determinowana chemicznymi i fizycznymi własnościami substancji. Np: stal jest twardsza od czystego żeliwa, gdyż atomy żelaza tworzą w stali bardziej zwartą strukturę krystaliczną niż w żeliwie. Drewno pali się po podgrzaniu do odpowiednio wysokiej temperatury, gdyż zawarta w nim celuloza jest polimerem, który ulega spontanicznej reakcji utleniania.

Współczesne badania dowiodły, że za wszystkie te efekty, w ten czy inny sposób, odpowiada chmura elektronów otaczająca jądra atomowe. Stąd chemia jest w istocie nauką zajmującą się zjawiskami elektronowymi i nie wnika w funkcjonowanie jąder. Wyjątkiem jest tylko chemia jądrowa, nauka na pograniczu fizyki jądrowej i chemii[3].

Współczesna chemia jest przede wszystkim nauką eksperymentalną, całkowicie pozbawioną magiczno-mistycznej otoczki typowej dla alchemii. Jej podstawę faktograficzną stanowią miliony reakcji chemicznych przeprowadzonych w kontrolowanych warunkach w laboratoriach z użyciem specjalnej aparatury, oraz wyniki dokładnych badań produktów tych reakcji. Do 17 lipca 2007 r. w bazie danych Chemical Abstracts zarejestrowano ponad 31 milionów związków chemicznych, a na dobę jest rejestrowanych średnio 4 000 nowych[4].. Fakty te byłyby jednak bezużyteczne bez aparatu poznawczego, który stanowią podstawowe pojęcia stosowane w tej nauce, takie jak mol, pierwiastek chemiczny, związek chemiczny i inne.

Początki chemii sięgają starożytności, kiedy to z ogólnych rozważań filozoficznych wyłoniła się alchemia, której przedstawiciele działali jeszcze na początku XIX wieku.

Za "ojców" współczesnej chemii, uważa się zwykle Roberta Boyle'a (1661), Antoine Lavoisiera (1787) i Johna Daltona (1808), którzy radykalnie rozgraniczyli badania z użyciem metody naukowej od dawnych poszukiwań kamienia filozoficznego[5].