Pałac Kultury i Nauki

Taki plan zagospodarowania wokół PKiN jest SUPER !
https://www.salon24.pl/u/maciejowskirobert/
Pozdrawiam.

Polak39081 - gorszego gowna nie widzialem xDDDD

Mietek Maciejowski przesadził...
Najwyższych kościół? Statua Chrystusa Króla Polski???
Takie rzeczy to do Torunia albo Częstochowy...

+dodam ze jest to czesc historii tego miasta, moze nie najlepszej historii ale jednak, predzej wolalbym aby wyburzono ten obskurny dworzec centralny, bo to jest paskudne.

https://youtu.be/MUuECxpaAnc polecam obejrzec ten dokument i posluchac prawdziwych architektow ktorzy wypowiadaja sie na temat tego budynku, wy, czyli debile ktore nie znaja sie na niczym mozecie tylko szczekac

Wiele ludzi tu na forum deliberuje nad tym czy można go wyburzyć czy nie. Sprawa jest prosta. Kloc niestety został zabytkiem, więc bez odpowiedniej zgody nic nie można z nim zrobić. Poza tym wyburzenie jako takie jest nieopłacalne i pochłonęło by więcej kasy niż "pałac" kosztował. Gdyby nie był zabytkiem można by było zburzyć te mniejsze "odnogi", zdjąć iglicę, a plac defilad zabudować wieżowcami. Dookoła pałacu pozostawić skrawek max zielonego terenu. Oto mja wizja.

N.york - ma Statue Wolnosci
Paryz - ma wieze Eifla
Londyn - ma Big Bena
Barcelona - ma Sagrada Familia
Rio de janeiro - ma Statue Jezusa
itd. itd.
co ma Warszawa - nic ! postkomunistyczny palac!
Kazda Stolica czy duze miasto na swiecie chcace scignac turyste musi pochwalic sie czyms Olbrzymim na miare czasów .Dobrze by bylo aby wzorowac sie na najlepszych czyli obecnie Dubaj bije wszystkich pod tym wzg. Warszawa musi !! miec cos Wilekigo , cos Wspanalego co przyciagnie oczy calego swiata !!!!

Warszawa ma palmę na Rondzie De Gaulle

Do Kosmity - debilom nie przetłumaczysz...

Do Słoik - Jeżeli policzymy tych, którzy wybrali się na kilkudniowe wycieczki, i tych, którzy postanowili spędzić jeden dzień w Warszawie to okazuje się, że w 2018 roku nasze miasto odwiedziło blisko 25 milionów turystów.

skoro Warszawa nie ma nic to skąd tyle turystów? Na Starówce ciężko usłyszeć język polski, tyle jest turystów z zagranicy. Ty Słoik zapewne nic w Warszawie nie widziałeś bo kursujesz z punktu A do B i spowrotem i dlatego tak twierdzisz. Byłeś chociaż w tym postkomunistycznym Pałacu? To polecam, tylko zarezerwuj sobie kilka ładnych godzin. Pozdrawiam

Piękny budynek

Zgadzam się, uwielbiam Art deco.

Pałac z innej perspektywy:

https://youtu.be/LDx8dhsGeS0

Moim zdaniem pięknie komponuje się z nowoczesnymi wieżowcami, a wyburzenie tego budynku to bezsensowny pomysł.

No nie będzie wyburzony (w dającej się przewidzieć przyszłości), ale bynajmniej nie dlatego, że się pięknie komponuje. Moim skromnym zdaniem to on się bardziej komponuje z Moskwą niż z Warszawą.

pkin rozni sie znaczaco od siostr z moskwy, u nas jest polski... akcenty na to wskazuja. kazdy zna jego historie

No nie. Pomysł, ‚design’, decyzja i wykonanie były sowieckie, reszta to szczegóły, czyli ornamenty. A miłośnicy historii to chyba wiedzą, że gdyby decyzje zapadały w Warszawie to Zamek Królewski zostałby odbudowany w latach pięćdziesiątych XX wieku a nie dwadzieścia lat później.

Pomimo tego, że budownictwo jest wzorowane na tzw. Siedmiu Siostrach Stalina, czyli zespole wysokościowców wzniesionych w Moskwie, zawiera w sobie także wiele nawiązań do polskiej architektury. Projektant pałacu Lew Rudniew zanim stworzył projekt gmachu zwiedził różne miasta w Polsce (m.in. Kraków, Kazimierz, Toruń, Zamość i Lublin). Wszystkie elementy, na które zwrócił uwagę zapoznając się z naszą historią, znalazły odzwierciedlenie w pałacowym budynku. Monstrualnych rozmiarów attyki są ukłonem w stronę krakowskich Sukiennic. Z kolei kolumny przed wejściem głównym nawiązują do dworków szlacheckich. Do wyjątkowych dzieł sztuki należy kasetonowy sufit nawiązujący do głów wawelskich. Z tą różnicą, że strop sali poselskiej na Wawelu zdobią rzeźby głów dworzan i mieszczan, a na pałacowym kasetonie znajdują się zalipiańskie malowidła oraz wzory wycinanek ludowych

Niedobrze mi jak patrzę na ten ohydny kloc w środku ładnego miasta. Porównywanie go z takimi budynkami jak np. Empire State Building to jakaś pomyłka. To wzorcowy przykład wschodniej, rosyjskiej, komunistycznej architektury (o ile można to tak nazwać). Komuna powojenna zniszczyła bezpowrotnie polskie miasta zalewając je chyba najgorszym szkaradztwem jakie człowiek zaprojektował czyli wielką płytą, blokami i tym wielkim czymś. Straciliśmy nasze piękne europejskie, polskie, eleganckie, historyczne kamienice, ulice i mosty a w zamian dostaliśmy to obrzydliwe betonowe gówno. Boję się ludzi, którzy się tym zachwycają i tych którzy twierdzą że to symbol naszej historii. To symbol naszej spektakularnej klęski. Nawet nie tyle wojskowej co społecznej i kulturalnej...

Ty chyba masz kloca zamiast mózgu.
Sowieci odwiedzili USA w latach 30tych ubiegłego wieku i byli zarówno w Chicago jak i w Nowym Jorku. Wtedy dosłownie zakochali się w wieżowcach. A jakie w tamtym czasie były budowane w Stanach? A no właśnie takie, w stylu art-deco. No więc genialne kacapy sobie tę architekturę skopiowały niczym Chińczyki 80 lat później. I stąd ich wieżowce mają taką, a nie inną formę.
Nie wiem czy byłeś w Pałacu, czy tylko bredzisz jakieś odklejone kocopoły, ale ja widzę dużo nawiązań do kultury polskiej w stylizacji PKiN.
Jeśli umiesz myśleć i patrzeć, to powinieneś sam to dostrzec. Jeśli nie, to znaczy że jesteś tępą parówą

Motivated by Polish historical architecture and American art deco high-rise buildings, the PKiN was designed by Soviet-Russian architect Lev Rudnev. He incorporated some Polish architectural details into the project after travelling around Poland and seeing the architecture.The monumental walls are headed with pieces of masonry copied from Renaissance houses and palaces of Kraków and Zamość.
To by było na tyle, durne dzbany, zwolennicy wyburzenia PKiN-u...

Politics aside, Lev Rudnev has done a great job designing this building. To this day it's one of my favourite buildings in Poland. He was a very talented arhitect.
Another fact about this building is that Lev Rudnev decided that the 4 small towers around the building are to be the same height as Poland's then tallest building Prudential House which is 66m.

W miejscu PKiN-u powinno stać pięć wieżowców od 210-350 m wysokości.

Słuchaj Architektoniku kacapski dzbanie. Pałac Stalina miał być symbolem ,,socjalistycznego,, miasta, dominantą w jego pejzażu. Zostało to wyrażone w wytycznych sekretariatu KC PZPR do otoczenia Pałacu: (...) Przestrzeń wokół Pałacu Kultury i Nauki, zawarta między ulicami: Marszałkowską, Al. Jerozolimską, Święto Krzyską (pisownia oryg.) i ul. Emilii Plater, winna być skomponowana tak, aby Pałac Monument znalazł się w sytuacji (...) gmachu wolnostojącego. Na przestrzeni tej nie należy więc poza PKiN wprowadzać żadnej zabudowy.(...) Architektura zabudowy Placu PKiN i wlotów na ten Plac winna być zharmonizowana z PKiN, tworząc jednorodne, skomponowane, największe wnętrze stolicy. Przeciwstawiając się przeżytkom konstruktywizmu i eklektyzmowi winna ona twórczo nawiązać do postępowych tradycji architektury polskiej.,, Protokół nr 206a posiedzenia sekretariatu KC w dniu8 stycznia 1953r., AAN, Archiwum Bolesława Bieruta, sygn. 254/IV-15, k. 1-4.

Dla dzbanów którzy sądzą że to symbol miasta: Georgij Karawajew (sowiecki kierownik budowy pałacu): ,,Nocą zadzwonił do mnie asystent wicepremiera Jewgienij Fiodorowicz Kożewnikow i polecił mi niezwłocznie przyjechać na Kreml. Tam mi powiedziano, że z inicjatywy Józefa Stalina rzad podjął decyzję o budowie Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie oraz o przekazaniu go w darze polskiemu narodowi (...). Mnie zaproponowano kierowanie budową. Jak bywało i wcześniej, uważałem, że nie mogę nie przyjąć propozycji.,, Georgij Arkadijewicz Karawajew, Rażdienije wysoty, Władimir 1992, s. 54, 55.

Maria Dąbrowska: ,,Gazety ogłosiły nagle urbi et orbi o wielkim darze bratniego Związku Radzieckiego (...). Projekt podawany niemal co dzień w gazetach, to z lotu ptaka, to z tej lub owej strony, jest potwornie brzydki, niczym nie uzasadniony. Cała Warszawa będzie leżała u stóp tego potwora. 2 maja 1952.,, Dzienniki powojenne 1945-1965, t.2, Warszawa 1996, s. 293-294.

,,Byłem na pokazie projektów na urbanistyczne i architektoniczne rozwiązanie placu Stalina, który ma stanowić centrum przyszłej stolicy wokół słynnego drapacza chmur, ,,daru,, Rosji dla Warszawy, tak zwanego Pałacu Kultury i Nauki. Ten wieżowiec – jak mówi się w terminologii sowieckiej architektury – został w swoim czasie, kiedy ogłoszono jego budowę, różnie przyjęty w Warszawie. Jedni widzieli w nim ciężką, rosyjską pięść, położoną na mieście, inni łamali ręce nad jego anty warszawską skalą, marksiści jąkali się z zachwytu, lud warszawski ochrzcił go z miejsca ,,Pekinem,, , co stanowi dowcipny skrót jego nazwy, a jednocześnie pogardliwą popularną nazwę wielkiej, przeludnionej przedwojennej kamienicy czynszowej, która stoi na rogu Złotej i Żelaznej. (...) Dość z tym, że sowiecki drapacz chmur, wyciągnięty w konstrukcji stalowej, był całkiem-całkiem, nie raził bynajmniej skalą, imponował zaś ogromem bryły. Gdy otrzymał prefabrykowaną okładzinę ścian – jeszcze było nie najgorzej, aczkolwiek faktura tej okładziny nie należy do najpiękniejszych, mimo to współczesność środków budowy była wyraźna i sprawiała dodatnie wrażenie. Kiedy go jednak uzbrojono w pseudo renesansowy hełm wieżowy, naszpikowano iglicą, poczęto doklejać ciastkowe zwieńczenia i attyki na poszczególnych członach korpusu – wtedy pojęliśmy, co oznacza sowiecki socrealizm oraz co z tego wyjdzie za brzydactwo. (…)
Większość polskich architektów nie zdała egzaminu moralnego – wbrew swym przekonaniom, biadając po cichu, w czterech ścianach prywatnych domów, spełniają bez szemrania najbardziej fantasmagoryczne żądania, przyjmując bez oporu godzące w zdrowy rozsądek, wyprane z wszelkiego artyzmu teorie. (…)
Odbudowę stolicy można podzielić, jak dotąd na trzy etapy. W pierwszym na samym początku, tuż po wojnie, gdy komuniści zajęci byli opanowywaniem władzy, kiedy istniała względna wolność twórcza i nikt nie słyszał o socrealizmie – powstały najcenniejsze i najwartościowsze plany i projekty , które – gdyby były zrealizowane – dałyby wspaniałą Warszawę. (…) To o czym marzyły całe pokolenia architektów europejskich – możliwość budowy całego miasta w całościowym planie, na uzbrojonym terenie, największa szansa, jaka dana została przez historię jako rekompensata za tragiczny kataklizm powstańczy – zostało na rozkaz Moskwy (…) unicestwione, zduszone w zarodku, złośliwie zepsute.,, Leopold Tyrmand, Dziennik 1954, Warszawa 1995, s. 199-203.