
Warszawa
Wiadomości
Szykuje się rewitalizacja blisko 100-letniego zabytku w centrum Warszawy. W przeszłości było to prestiżowe miejsce
Majestatyczny gmach przy Nowogrodzkiej to w przeszłości jeden z najbardziej nowoczesnych na kontynencie budynków użyteczności publicznej o przeznaczeniu technicznym, a praca w nim oznaczała prestiż i finansową stabilizację. Wkrótce budynek Telefonów i Telegrafu przejdzie rewitalizację.
Gmach Urzędu Telekomunikacyjnego zlokalizowany jest u zbiegu Nowogrodzkiej i Poznańskiej, zaledwie kilkaset metrów od Pałacu Kultury. Zabytkowy budynek został otwarty w 1933 roku i swego czasu był jednym z najbardziej nowoczesnych na kontynencie budynków użyteczności publicznej o przeznaczeniu technicznym. W supernowoczesnym obiekcie pracowało aż 900 osób. Za pierwotny projekt architektoniczny odpowiada Julian Puterman oraz Leszek Sawicki.
Gmach Urzędu Telekomunikacyjnego i Telegraficznego przy ul. Nowogrodzkiej 45 w Warszawie, 1934. Autor: Czesław Olszewski, w zbiorach IS PAN
Urząd ten, otwarty w 1933 roku po ukończeniu budowy budynku, zintegrował wcześniejsze jednostki: urzędy telefonów międzymiastowych, telegraficzny i radiotelegraficzny. Centrala telegraficzna zaczęła funkcjonować w tym miejscu w 1934 roku, a centralę telefoniczną uruchomiono rok później. Znaczna część budynku została przeznaczona na urządzenia telekomunikacyjne, ale znalazły się tam również przestrzenie biurowe. Biura wydziałów technicznych Dyrekcji Poczt i Telegrafów oraz Ministerstwa Poczt i Telegrafu, a także małe muzeum Poczty i Telekomunikacji, umieszczono od strony ulicy Św. Barbary. Natomiast wejścia do publicznych pomieszczeń telegrafu i urzędu pocztowego znajdowały się od strony ulicy Nowogrodzkiej.
Gmach Urzędu Telekomunikacyjnego i Telegraficznego przy ul. Nowogrodzkiej 45 w Warszawie, 1934-1939. Autor: Henryk Poddębski, domena publiczna
Budynek przy ulicy Nowogrodzkiej 45 wyróżniał się nowatorską stalową konstrukcją nitowaną, zaprojektowaną przez Waldemara Radlowa. W późniejszych latach podobny szkielet stalowy zastosowano w najwyższych budynkach w Polsce ukończonych w 1934 roku, takich jak drapacze chmur w Katowicach przy ulicy Żwirki i Wigury oraz Prudential w Warszawie. Stalowa konstrukcja gmachu Telegrafu pozwoliła na zaprojektowanie przestronnych pomieszczeń z minimalną liczbą podpór oraz na instalację dużych okien, które zapewniały doskonałe oświetlenie wnętrz.
Wkrótce blisko 100-letni obiekt ponownie zajmie swoje miejsce w panteonie najważniejszych budynków stolicy. Szykuje się bowiem jego wielka rewitalizacja.
Orzeł, inskrypcja i placówka pocztowa to do dziś najbardziej rozpoznawalne elementy zabytkowego obiektu przy Nowogrodzkiej, które stanowią pamiątkę po jego złotych czasach. Wraz z jego rewitalizacją, te trzy symbole pozostaną bez zmian.
Za rewitalizację odpowiada ZEITGEIST Asset Management.
Gmach Urzędu Telekomunikacyjnego zlokalizowany jest u zbiegu Nowogrodzkiej i Poznańskiej, zaledwie kilkaset metrów od Pałacu Kultury. Zabytkowy budynek został otwarty w 1933 roku i swego czasu był jednym z najbardziej nowoczesnych na kontynencie budynków użyteczności publicznej o przeznaczeniu technicznym. W supernowoczesnym obiekcie pracowało aż 900 osób. Za pierwotny projekt architektoniczny odpowiada Julian Puterman oraz Leszek Sawicki.
Gmach Urzędu Telekomunikacyjnego i Telegraficznego przy ul. Nowogrodzkiej 45 w Warszawie, 1934. Autor: Czesław Olszewski, w zbiorach IS PAN
Urząd ten, otwarty w 1933 roku po ukończeniu budowy budynku, zintegrował wcześniejsze jednostki: urzędy telefonów międzymiastowych, telegraficzny i radiotelegraficzny. Centrala telegraficzna zaczęła funkcjonować w tym miejscu w 1934 roku, a centralę telefoniczną uruchomiono rok później. Znaczna część budynku została przeznaczona na urządzenia telekomunikacyjne, ale znalazły się tam również przestrzenie biurowe. Biura wydziałów technicznych Dyrekcji Poczt i Telegrafów oraz Ministerstwa Poczt i Telegrafu, a także małe muzeum Poczty i Telekomunikacji, umieszczono od strony ulicy Św. Barbary. Natomiast wejścia do publicznych pomieszczeń telegrafu i urzędu pocztowego znajdowały się od strony ulicy Nowogrodzkiej.
Gmach Urzędu Telekomunikacyjnego i Telegraficznego przy ul. Nowogrodzkiej 45 w Warszawie, 1934-1939. Autor: Henryk Poddębski, domena publiczna
Budynek przy ulicy Nowogrodzkiej 45 wyróżniał się nowatorską stalową konstrukcją nitowaną, zaprojektowaną przez Waldemara Radlowa. W późniejszych latach podobny szkielet stalowy zastosowano w najwyższych budynkach w Polsce ukończonych w 1934 roku, takich jak drapacze chmur w Katowicach przy ulicy Żwirki i Wigury oraz Prudential w Warszawie. Stalowa konstrukcja gmachu Telegrafu pozwoliła na zaprojektowanie przestronnych pomieszczeń z minimalną liczbą podpór oraz na instalację dużych okien, które zapewniały doskonałe oświetlenie wnętrz.
Wkrótce blisko 100-letni obiekt ponownie zajmie swoje miejsce w panteonie najważniejszych budynków stolicy. Szykuje się bowiem jego wielka rewitalizacja.
Orzeł, inskrypcja i placówka pocztowa to do dziś najbardziej rozpoznawalne elementy zabytkowego obiektu przy Nowogrodzkiej, które stanowią pamiątkę po jego złotych czasach. Wraz z jego rewitalizacją, te trzy symbole pozostaną bez zmian.
Za rewitalizację odpowiada ZEITGEIST Asset Management.
Inne wiadomości o Nowogrodzka 45-467
- Największy zakup firmy Zeitgeist Asset Management w Polsce 2019-09-02 07:03:31
Sławomir
Gość