Wieżowiec we Wrocławiu wpisany do rejestru zabytków. Obiekt miał być wyburzony

Oryginalny budynek, który powstawał nietypowo "od góry" został wpisany do rejestru zabytków województwa dolnośląskiego. Decyzja konserwatora zabytków oznacza, że tzw. Trzonolinowiec nie może zostać rozebrany.

Trzonolinowiec to oryginalny budynek wysokościowy na mapie Wrocławia, który znajduje się na roku Dworcowej i Kościuszki, w bliskim centrum miasta. O wieżowcu zrobiło się głośno, kiedy w lipcu br., administrator obiektu zaprezentował ekspertyzę o jego fatalnym stanie technicznym. Lokatorzy mieli się wyprowadzić, a budynek wyburzony.

Wieżowiec to jeden z symboli powojennego Wrocławia. Budynek ma 12 pięter, 41 metrów wysokości i należy wspólnoty mieszkaniowej. W obiekcie mieszczą się 44 mieszkania, z czego niewielka część znajduje się w miejskim zasobie. Symbol modernizmu powstał w latach 1963-1967.

W dniu 27 listopada br., wydana została decyzja Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wpisaniu budynku do rejestru zabytków województwa dolnośląskiego.

To obiekt wyjątkowy, prototypowy w swej konstrukcji, przykład realizacji nowatorskiej myśli architektonicznej i urbanistycznej prowadzonej od końca lat 50-tych XX wieku

powiedział: Daniel Gibski, Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków

Trzonolinowiec znany jest głównie z tego, jak powstawał. Wykonawcy posłużyli się oryginalną technologią: najpierw stanął wewnętrzny trzon, na którym od góry zawieszano olbrzymie płyty. Jako pierwszy zawisł na linach (łącznie było ich 12, zamocowanych na szczycie do centralnej wieży) dach budynku - jednocześnie sufit najwyższej kondygnacji. Wszystkie te płyty mocowane były wokół szkieletu - centralnej wieży - i zawieszane na stalowych linach, a kolejne piętra były podwieszane bezpośrednio do kondygnacji znajdującej się powyżej.

Po wpisaniu obiektu do rejestru zabytków, administratorzy Trzonolinowca mogą się ubiegać o pieniądze na odnowienie konstrukcji z instytucji i organizacji wspierających remonty zabytków.