Zielone światło dla przebudowy unikalnego wieżowca. Modernistyczny eksperyment zostanie odtworzony

Wydano pozwolenie na przebudowę unikalnego na skalę światową Trzonolinowca, jedynego budynku w Polsce zawieszonego na linach nośnych. Modernizacja przywróci mu pierwotną szklaną elewację z lat 60., nadając architektonicznej ikonie nową jakość przy zachowaniu jej eksperymentalnego charakteru.

Pozwolenie na przebudowę Trzonolinowca wydane 25 listopada 2025 r. na podstawie wniosku złożonego w sierpniu wyznacza przełomowy moment w historii tego wyjątkowego obiektu. Jedyny taki budynek w Polsce, a zarazem rzadkość w skali światowej, od lat czekał na formalną możliwość rozpoczęcia prac naprawczych po stwierdzeniu zaawansowanej korozji jego elementów nośnych.

Wzniesiony w 1967 roku wieżowiec autorstwa Jacka Burzyńskiego i Andrzeja Skorupy stał się symbolem odwagi konstrukcyjnej i architektonicznej. Budynek opiera się na centralnym trzonie i systemie lin, które przenoszą obciążenia kondygnacji - rozwiązaniu niezwykle rzadko stosowanemu w światowym budownictwie mieszkaniowym.
wiz. Szlachcic Architekci

Z powodu 70-procentowej korozji lin nośnych w ostatnich latach obiekt zamknięto, a 44 mieszkania zostały opróżnione. W 2023 roku Trzonolinowiec trafił do rejestru zabytków, co formalnie zabezpieczyło jego przyszłość i umożliwiło przygotowanie spójnego programu modernizacji.

Za opracowanie projektu odpowiada konsorcjum PB Stalbet oraz pracownia Szlachcic Architekci. Zespół projektowy planuje przywrócić pierwotną szklaną elewację z lat 60., a jednocześnie wyposażyć budynek w rozwiązania zgodne z aktualnymi standardami technicznymi.

Kluczowe założenia przebudowy obejmują: wzmocnienie konstrukcji poprzez dodanie nowych podpór przy jednoczesnym zachowaniu eksperymentalnego charakteru obiektu, odtworzenie systemu ogrzewania podłogowo-sufitowego, montaż nowej izolacji termicznej i przeciwpożarowej oraz modernizację instalacji sanitarnych i elektrycznych.

Za branżę konstrukcyjną odpowiada dr inż. Jacek Dudkiewicz, za instalacje sanitarne Mirosław Biczysko, a za elektryczne Łukasz Bugaj. Projekt powstaje w ścisłej współpracy z konserwatorem zabytków oraz mieszkańcami, którzy po zakończeniu modernizacji mają wrócić do swoich lokali w niezmienionym układzie wewnętrznym. Zachowanie oryginalnych mieszkań stanowi jeden z kluczowych warunków ochrony konserwatorskiej.